Teatr Błękitna Sukienka zaprasza na swój kolejny spektakl pt. Skacz Marysiu.

Premiera odbędzie się w sali dworku Artura na Oruni Synagogi przy ul. Dworcowej 9 w Piątek 23 marca o godz. 18:00.

Serdecznie zapraszamy.

Plakat w załączeniu

Artykuł na temat Teatru Błękitna Sukienka - Gazeta Wyborcza - październik 2011 r.

Autorka - Anna Umięcka

Po wakacyjnej przerwie sprawa Błękitnej Sukienki ma się tak:  scenariusz napisany, role podzielone, scenografia „się buduje”, próby dwa razy w tygodniu stały się wysiłkiem, przedpremierowy niepokój.

Wszystkie czujemy, że rzuciłyśmy się do głębokiej wody.  A żeby nie utonąć, trzeba spokojnie położyć się na fali. Czyli pracować. Gdzie nas wyrzuci? Czy ta podróż ma sens? Czy warto poświęcać tyle godzin na zabawę w teatr? Czy to jeszcze zabawa? Przecież za chwilę przyjdą inni i będą nas podpatrywać, podsłuchiwać, ocenią nas, kupią lub nie. Trzeba będzie zachować teatralna dyscyplinę, żadnych chichów! Czy nadal będziemy kobietami z projektu, czy staniemy się kobietami ze spektaklem? To nie jest gra słów. Ale sprawa wagi kobiecej! Chodzi tu bowiem o naszą tożsamość! Tożsamość  każdej z osobna, ale przede wszystkim wspólną: czy my bawimy się? czy mówimy?

A z powodu Justyny musimy mówić szybko! Bo Justyna jest twórcza nie tylko teatralnie. Jest tak podwójna i pełna, że owoc swej twórczości w końcu będzie musiała oddać światu i musi to zrobić sama, czyli nas zostawić… Na chwilę.

Piszę „na chwilę”, ponieważ wiemy już, że kontynuujemy pracę po skończeniu projektu. Mamy plany, marzenia oraz nowe propozycje. Jesteśmy szalenie ciekawe: co jest za czarnym parawanem? Stara zrzęda, czy kobieta-ptak?

Od 1 maja warsztaty teatralne odbywaja się dodatkowo w Żydowskiej Synagodze na ulicy Partyzantów we Wrzeszczu. Jest nam tu lepiej, przestronniej i atmosfera budynku akuratna do teatralnych działań. Staramy się nie spóźniać, zapominamy o przerwie na herbatę, pracujemy dłużej niż powinnyśmy, rozmawiamy, lecz nade wszystko - IMPROWIZUJEMY!

-To trudne, to trudne - słyszę.

Jak uruchomić wyobraźnię i poszybować w roli, dotknąć czegoś metafizycznego, jakiejś tajemnicy, a jednocześnie pamiętać o środkach teatralnych, formie. Jak zatrzymać i utrwalić chwile prawdy, która zamyka usta, pozwala zasmakować, ale jeszcze nie rozsmakować się…

A ponieważ jej cień, fragmenty czegoś naprawdę pięknego – zdarzyły się, dlatego pracujemy dalej i nie martwimy, że czasem niechcący wyprodukuje się nam brazylijski serial…

Prawda, której poszukujemy o nas samych nie jest produktem ze sklepowej półki. Nie ma też być kompilacją książek i filozofii, które przeczytałyśmy. Nie ma też być nachalna, choć czujemy, że chcą słyszeć o nas nachalne prawdy.

Chcemy powiedzieć tak: jesteśmy w środku projektu i wciągnęło nas tak, że już trudno bez siebie żyć. Zaprzyjaźniłyśmy się. Dziękujemy sobie nawzajem za zaufanie. Dziękujemy przyjaciołom Żydom, że nas przygarnęli i dali nam smaczny prezent. Dziękujemy Naszej Matce Twórczości, że pozwala nam ODWAŻAĆ SIĘ…

Jesteśmy istotami poszukującymi przestrzeni do rozwoju i twórczości. Jesteśmy niespokojne i ambitne. Próbujemy nowych dróg, byle nie było za bezpiecznie i zbyt stabilnie. Dlaczego? Bo dusza kobiety potrzebuje doświadczać, mierzyć się z czymś, scalać i nazywać. Umiera, gdy nie znajduje inspiracji. Dlaczego Teatr? Dlaczego ma robić go ktoś, kto nie zajmuje się nim zawodowo? Kto może codziennie gdzieś gna, coś załatwia, komuś służy, w czymś jest uwięziony, coś tylko akceptuje, albo szczerze czegoś nie znosi…?

Wyobrażam sobie, że takie przyjdziecie: szczęśliwe, niezadowolone, bierne albo wściekłe. Wyobrażam też sobie, że przyjdziecie z głębokim pragnieniem mówienia o ważnych dla was sprawach językiem sztuki, językiem teatru. Że potrzebujecie formy dla waszych pieśni. I że jesteście dynamicznymi kobietami aglomeracji, które chcą się zatrzymać, by tworzyć wspólnotę.

Dlaczego Błękitna Sukienka we Wrzeszczu? Bo Wrzeszcz jest unikalny.  Ma ambicję bycia sercem Gdańska. I właśnie wchodzi w okres intensywnej rewitalizacji oraz przemian. Chcemy, by nie stał się jedynie dzielnicą banków, sklepów i firm. Naszym celem jest stworzenie w tym miejscu niewielkiego ośrodka teatralnego kobiet, który będzie miał moc oddziaływania na miasto.

Spektakl, który stworzymy, pokażemy w kilku ważnych miejscach Trójmiasta. Ale również tam, gdzie innym kobietom brakuje impulsu i inspiracji, gdzie kwestia ich tożsamości jest palącym problemem. Zaprosimy na niego ważne dla nas osoby. Będziemy się promowały i chwaliły. Bezszelestnie albo z hukiem - wpłyniemy w nurt kultury Gdańska.

Co zyskają Kobiety?

Praca aktorki nad sobą to jedno z najskuteczniejszych narzędzi do przemiany siebie, ale także zrozumienia innych.

Tworzenie scenariusza to długa, fascynująca duchowa podróż.

Spektakl? Doświadczenie przejścia, mocy i sprawczości.

Czego wymagamy?

Systematycznego udziału w warsztatach oraz zaangażowania.

Czego nie wymagamy?

Zdolności aktorskich.

Serdecznie zapraszamy Kobiety w każdym wieku. Te poszukujące przestrzeni do rozwoju i twórczości, te zabiegane, wyrywające w stresie czas dla samej siebie, i nie mające gdzie głowy położyć; a także wszystkie te, dla których słowa Teatr Błękitna Sukienka w jakiś tajemniczy sposób budzą pragnienie… Czego…?

Rita Jankowska

Proszę o kontakt pod adresem: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.